Mija 45 rocznica nadania naszej szkole imienia Władysława Broniewskiego
Obchody Dni Patrona na trwałe wpisały się w tradycję naszej szkoły. W związku ze zbliżającym się dniem urodzin Władysława Broniewskiego zapraszamy do zapoznania się z poniższą prezentacją zawierającą biografię poety oraz jego twórczy dorobek; także dzieje wyboru patrona placówki oraz otwarcia Sali Patrona.
Władysław Broniewski urodził się w dniu 17 grudnia 1897 roku w Płocku. Pochodził z rodziny inteligenckiej o szlacheckich korzeniach. Mały Władzio edukowany był przez babkę – patriotkę opowieściami o dumnej przeszłości rodziny. Wspólnie zasiadano do czytania trylogii H. Sienkiewicza oraz „Pana Tadeusza” Adama Mickiewicza – ku pokrzepieniu polskich serc. Już jako kilkulatek pisywał rymowanki, a najstarszy zachowany wierszyk pochodzi z roku 1912. Wychowanie w duchu patriotycznym z wizją wolnej i niepodległej Rzeczypospolitej zaowocowało lewicowymi poglądami młodego Broniewskiego. Będąc uczniem Gimnazjum Płockiego zorganizował Drużynę Skautowską a potem Związek Strzelecki, co w odniesieniu do ówczesnej sytuacji politycznej w kraju - było aktem odwagi i głębokiego patriotyzmu.
W wieku siedemnastu lat zdecydował o wstąpieniu do tworzących się Legionów Polskich pod wodzą Józefa Piłsudskiego. Jego pseudonim operacyjny brzmiał „Orlik”. Podczas służby wojskowej brał udział w wielu walkach i potyczkach. Gdy odmówił złożenia przysięgi Królestwu Polskiemu został internowany i osadzony w obozie w Szczypiornie. Tam, przyznano mu funkcję mediatora - rozstrzygał spory i wykroczenia wśród osadzonych.
Po zwolnieniu z obozu przystąpił do zdawania egzaminu dojrzałości; po zdaniu matury rozpoczął studia na Uniwersytecie Warszawskim. Niestety, nauka uniwersytecka została przerwana wybuchem wojny polsko-bolszewickiej (1920 rok). Władysław Broniewski postanowił wstąpić w szeregi 1 pułku piechoty Legionów Polskich i walczył w stopniu podporucznika. Po zakończeniu wojny otrzymał stopień kapitana i z dużą aktywnością angażował się w sprawy polityczne kraju. Podtrzymując lewicowe przekonania działał w wielu organizacjach oraz pracował w redakcjach kilku czasopism. Pisał artykuły, wspomnienia, tłumaczył wiersze poetów rosyjskich i francuskich. W 1925 roku opublikował swój pierwszy tom poezji pt. „Wiatraki”. Pracując w czasopismach „ Miesięcznik Literacki” oraz „Dźwignia” jawnie potępiał torturowanie więźniów politycznych, za co go aresztowano. W obawie przed nadchodzącą wojną napisał wiersz „Bagnet na broń” (kwiecień 1939 rok). Po wybuchu II wojny światowej przystąpił do walk, jako ochotnik. Niestety, po wielu przegranych bitwach kampanii wrześniowej zamieszkał we Lwowie, gdzie został zatrzymany i osadzony w więzieniu. Po odzyskaniu wolności wszedł w szeregi armii gen. Andersa. Przebywając w Jerozolimie był redaktorem żołnierskiego czasopisma „W drodze”.
Po zakończeniu wojny wrócił do Polski i pisywał artykuły do komunistycznych gazet i czasopism; także wydawał kolejne tomiki poezji. Zawierały one nie tylko wiersze wojenne; także te o charakterze obyczajowym, patriotycznym, zdradzającym jego umiłowanie Ojczystej Ziemi i mazowieckiej przyrody.
Pomimo tego, że pisał „lewackie teksty” miał odwagę odmówić ówczesnemu prezydentowi Polski - B. Bierutowi napisania nowej wersji hymnu państwowego.
W roku 1945 tragicznie zmarła jego ukochana córka Joanna zwana Anką. To na jej cześć napisał tom poezji i zatytułował go „Anka” w roku 1956. Zbiór ten porównywany jest do artyzmu „Trenów” J. Kochanowskiego.
Za swoje zasługi wojenne oraz pracę na rzecz kraju został w swym życiu wielokrotnie odznaczany orderami i odznaczeniami państwowymi, m.in.: Srebrnym Krzyżem Orderu Virtuti Militari.
Władysław Broniewski przegrał walkę z chorobą nowotworową i 10 lutego 1962 roku zmarł. Pochowany jest na Cmentarzu Komunalnym na warszawskich Powązkach. Ze względu na bohaterską przeszłość oraz literacki dorobek Władysława Broniewskiego zdecydowano o tym aby wystawić mu pomniki w wielu polskich miastach m.in.: w Płocku oraz otworzyć dwa muzea jego imienia. Jedno muzeum otwarto w Płocku (rodzinnym mieście poety) a drugie w Warszawie.
Jego imieniem nazwano również ulice polskich miast. Tak też było w Ciechanowie. Gdy Szkoła Podstawowa nr 5 w Ciechanowie przeniosła się do nowej lokalizacji przy ulicy Broniewskiego 1 – wybór patrona szkoły dla ówczesnych władz miasta oraz społeczności szkolnej był jednoznaczny.
Ważne daty:
27 września 1975 roku nasza szkoła przyjęła imię Władysława Broniewskiego a wizerunek poety widnieje na sztandarze szkoły oraz jest elementem szkolnego logo.
12 maja 2006 roku z okazji obchodów 60-lecia szkoły dokonano uroczystego otwarcia Sali Patrona, która mieści się na pierwszym piętrze budynku szkoły.
Podczas tych ostatnich 45 lat tradycją naszej placówki były Dni Patrona. W latach 1976-1989 obchodzono je w lutym. Od 1990 roku tę szkolną tradycję przeniesiono na grudzień, czyli miesiąc urodzin Władysława Broniewskiego. Na przestrzeni lat podjęto się (podczas obchodów Dni Patrona) organizacji kilkudziesięciu konkursów recytatorskich (szkolnych i międzyszkolnych), akademii, wieczornic (w których uczestniczyli ciechanowscy literaci i dziennikarze), konkursów plastycznych i literackich, konkursów wiedzy. Dobrym zwyczajem edukacyjnym były wyjazdy do muzeów i poznawanie ekspozycji poświęconych poecie; także wycieczki do Płocka – rodzinnego miasta patrona naszej szkoły. Nawiązano również współpracę z Galerią Raster w Warszawie oraz mazowieckimi szkołami noszącymi imię Władysława Broniewskiego. Byliśmy uczestnikami konkursów i imprez towarzyszących w tych placówkach, a także zapraszaliśmy naszych kolegów i koleżanki w gościnne progi naszej szkoły.
Biblioteka szkolna jest skarbnicą wiedzy o Władysławie Broniewskim. W zasobach bibliotecznych funkcjonuje dział jego imienia, portfolio, kartoteka zagadnieniowa oraz zbiór prezentacji multimedialnych, filmów i tomików poezji.